Wieczór w bzach - Kazimierz Wierzyński

       Wiosenny wiatr mię bzami owiał,

       Trąciłaś ogród lekkim ruchem,

       Twój płaszcz przygasnął, poliliowiał

       I stał się kolorowym puchem.

       Zmierzch ci jak pająk na sukienkach

       Koronki w dzwonki wyhaftował,

       Jak pióro senne po mych rękach,

       Po twarzy twój przepływa owal.

       W latarniach ulic drżą motyle,

       Ciemnieje dal i gra bezkreśnie;

       Mglisz się, zanikasz w świateł pyle,

       Rozwiewasz mi się w bzach jak we śnie.