Ku wiośnie - Andrzej Waligórski

          Ma się już ku wiośnie,

          Dmie ciepły wiaterek,
          Wkrótce nam wyrośnie
          Rzepka i selerek.

          Kolorowe kwiatki

          Będą klomb okalać

          I córka sąsiadki

          Wyjdzie się opalać.

          Siądzie na leżaku

          W mini lub bikini

          I będzie ją z krzaków

          Podglądać Puccini,

          Ale nie Giacomo

          Tylko Jan Bazyli

          Z sąsiedniego domu,

          A właściwie willi.

          Jana Bazylego

          Podgląda natomiast

          Kociutko z kolegą

          Co się wabi Wdowiak.

          Bowiem chcą go wspólnie

          wysadzić z posady

          Za - mówiąc ogólnie -

          Niezdrowe zasady.

          Wdowiaka z Kociutką

          Też na szaro zrobi

          Pielący w ogródku

          Trypućko Zenobi.

          Zenobiego - cizia

          Superfajczak Fela,

          Felę - sierżant Miziak,

          Jego - ksiądz Chudzielak.

          Ja zaś pooskarżam

          Księdza Chudzielaka

          Że zamiast brewiarza

          Czytuje Balzaka.

          Dzięcioł puka w sosnę,

          Rośnie niezabudka...

          Łatwiej nam na wiosnę,

          Gdy wszyscy w ogródkach!