Zimowa sikoreczka - Aleksander Rymkiewicz

      Z białej góry pod reglami
      dobrze jeździć saneczkami.
      Z boku rośnie duży świerk,
      ktoś tam ćwierka: ćwierk i ćwierk.
      Ćwierka, ćwierk, ćwierka, ćwierk,
      bardzo miły jest ten świerk.

     Bosonóżka sikoreczka
     nie chce jeździć na saneczkach,
     przeleciała znów na dąb,
     woła ciągle: ziąb i ziąb.
     Woła: ziąb, w taki ziąb
     bardzo miły jest ten dąb.

     Sikoreczko sfruń tu do nas
     na saneczki rozpędzone.
     Ona leci znów do brzóz,
     stamtąd woła: mróz i mróz.
     Woła: mróz, w taki mróz
     bardzo miło tu wśród brzóz.

     Sikoreczka ćwierka w górze:
     nie chcę sobie nabić guza,
     wy jeździcie cały czas,
     ja zaś wolę las, mój las.
     Wolę las, wolę las
     i do jutra  żegnam was.